A) Домбығу, қызару, ауыру сезімі

B) Артериялық гиперемия

C) Қабыну ошағындағы ацидоз, гиперосмия, гиперонкия

D)+ Әлтерация

E) Лейкоцитоз, ЭТЖ артуы

F) +Лейкоциттер эмиграциясы және экссудациямен көрінетін қанайналымының бұзылуы

G) +Пролиферация

H) Веналық гиперемия, стаз

142. Асептикалық қабынудың себебі болып табылады:

A) Микробтар

B)+ Қышқылдар, сілтілер

C) +Иммундық кешендер

D) +Өт қабының тастары

E) Кандидалар

F) Құрттар

G) Вирустар

H) Қарапайымдар

143. Қабынуды дамытатын жағдайларға жататыны:

A) +Қант диабеті

B) Стафилококктар

C) Қышқылдар

D) Сіңірлер мен байламдардың созылуы

E) +Организмнің суықтауы

F) +Фагоцитоздың жеткіліксіздігі

G) Ультракүлгін сәуленің әсері

H) Жоғары температураның әсері

144. Салдарлық альтерацияны дамытатыны:

A) Қышқылдардың әсері

B) Микрорганизмдердің әсері

C) Механикалық жайттардың әсері

D) Иондаушы сәуленің әсері

E) +Қабыну медиаторларының әсері

F) Ультракүлгін сәуленің әсері

G) +Микроциркуляция бұзылыстары

H) +Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер

145. Қабыну ошағында дамиды:

A) +Анаэробты гликолиздің әсерленуі.

B) Органикалық қышқылдар мөлшерінің азаюы.

C) Гликоген түзілуі жоғарылауы

D) +Зат алмасудың тотықпаған өнімдерінің жиналуы

E) +Ұсақ дисперсті нәруыздардың көбеюі

F) Нәруыз синтезі артуы

G) Биологиялық тотығудың қарқындауы

H) Сүт және пирожүзім қышқылдары түзілуі азаюы

146. Қабыну ошағындағы физикалық-химиялық өзгерістер жататыны:

A) Алкалоз

B) +Онкотикалық қысымның жоғарылауы

C) Онкотикалық қысымның төмендеуі

D) +Осмостық қысымның жоғарылауы

E) Органикалық қышқылдар мөлшерінің азаюы

F) Калий ионының мөлшері азаюы

G) +Ацидоз

H) Сүт және пирожүзім қышқылдары мөлшері азаюы

147. Қабыну ошағындағы гиперонкияның патогенезін қамтамасыз ететіні:

A) +Полипептидтер мен аминқышқылдарының жиналуы

B) Гиперкалийиония

C) Май қышқылдарының көбеюі

D) +Тамырлардан нәруыздардың қабыну ошағына шығуы

E) Тыныстық коэффициенттің төмендеуі

F) +Нәруыз молекулаларының ыдырауы артуы

G) Биологиялық тотығудың қарқындауы

H) Алкалоз

148. Қабынудың гуморалдық дәнекерлеріне жататыны:

A) Гистамин.

B) +Брадикинин

C) +Қан ұйытушы жүйенің нәруыздары

D) Простагландиндер

E) Лейкотриендер

F) Р заты

G) Интерлейкиндер

H)+ Комплемент жүйесінің нәруыздары

149. Қабынудың жасушалық дәнекерлеріне жататыны:

A) +Лизосомалық ферменттер

B) Брадикинин

C) Қан ұйытушы жүйенің нәруыздары

D) +Эйкозаноидтар

E) +Азот тотығы

F) С3а, С5а

G) Мембранаға әсер ететін С5-С9 кешені

H) Ұйытуға қарсы жүйенің нәруыздары

Мембрана фосфолипидтерінен түзілетін қабыну дәнекерлеріне жататыны:

A) Лизосомалық ферменттер

B) Брадикинин

C) Ферменттік емес катиондық нәруыздар

D) +Лейкотриендер

E) Азот тотығы

F) +Простагландиндер

G) +Тромбоциттерді әсерлендіргіш жайт

H) Серотонин

151. Қабынудың жалпы белгілерін камтамасыз ететін дәнекерлерге жататыны:

A) Лизосомалық ферменттер

B) +Интерлейкиндер

C) Ферменттік емес катиондық нәруыздар

D) Тромбоциттерді әсерлендіргіш жайт

E) Азот тотығы

F) Серотонин

G) +Өспе тіршілігін жоятын жайт

H) +Гамма-интерферон

152. Қабынудағы артериялық гиперемия, тамыр қабырғасына әсерінен дамиды:

A) Гепариннің

B) +Гистаминнің

C) +Ацетилхолиннің

D) +Брадикининнің

E) Норадреналиннің

F) Ангиотензин – ІІ-нің

G) Эндотелиннің

H) Тромбаксан А₂-нің

153. Қабынудағы веналық гиперемияның патогенезінде маңыздысы:

A) Артериолдардың тарылуы.

B) Артериолдардың кеңеюі.

C) Ацетилхолиннің тамыр қабырғасына әсері.

D) +Қан тұтқырлығының жоғарылауы.

E) Қанның ағып келуінің артуы.

F) +Венулалардың жасушалық инфильтратпен және экссудатпен басылуы

G) +Эндотелийдің ісінуі

H) Норадреналиннің тамыр қабырғасына әсері

154. Конгейм тәжірибесінде артериолалардың айқын кеңеюі, қызмет атқаратын қылтамырлардың саны көбеюі, қан ағымының жылдамдауы байқалды. Қабыну ошағында қанайналым өзгерістерінің сатысы және патогенезі:

А) Ишемияға

В) +Артериялық гиперемияға

С) Веналық гиперемияға

D) Стазға

Е) Стаз алдық жағдайға

F) + Вазодилятаторлар тонусы жоғарылауы

G)+ Тамыр қабырғасына гистамин, простагландиндердің әсері

H) Вазоконстрикторлардың тамыр қабырғасына әсері

155. Экссудацияның патогенезінде маңыздысы:

A)+ Тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауы

B) +Қылтамырларда гидростатикалық қысымның жоғарылауы

C) +Қабыну ошағында тіндердің гиперосмиясы мен гиперонкиясы

D) Қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы

E) Қанның онкотикалық қысымының төмендеуі

F) Қылтамырларда гидростатикалық қысымның төмендеуі

G) Қабыну ошағында осмостық қысымның төмендеуі

H) Тамырлардың тарылуы

156. Қабынуда тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауын қамтамасыз етеді:

A)+Ультрапиноцитоздың әсерленуі

B) +Тамыр қабырғасының зақымдануы

C) +Эндотелиоциттердің жиырылуынан эндотелийаралық кеңістіктің кеңеюі

D) Қанның онкотикалық қысымының жоғарылауы

E) Қанның ірі дисперсті нәруыздары көбеюі

F) Қылтамырларда гидростатикалық қысымның төмендеуі

G) Қабыну ошағында осмостық қысымның төмендеуі

H) Тамырлардың тарылуы

157. Шырышты экссудатқа тән:

A) +Нәруыздар аз мөлшерде, тығыздығы аздап жоғары

B) Фибриннің көптігімен ерекшеленеді

C) Іріңді денешіктердің болуы

D) +Шырышты қабаттарда дамиды

E) +Күйіктік, иммундық, аллергиялық қабынуларда түзіледі

F) Жоғары протеолиздік белсенділігімен ерекшеленеді

G) Тек созылмалы қабынуда кездеседі

H) Вирустармен шақырылған қабынуға ғана тән

158. Іріңді экссудат сипатталады:

A) Фибриннің көптігімен

B) Лейкоциттердің аздығымен

C) +Жоғары протеолиздік белсенділігімен ерекшеленеді

D) Тек созылмалы ауруларда кездеседі.

E) Вирустармен шақырылған қабынуға ғана тән

F) +Кокктармен шақырылған қабынуға ғана тән

G) +Іріңді денешіктердің көптігімен

H) Дизентерия, дифтерияда дамиды

159. Фибринді экссудатқа тән:

A) +Фибриннің көптігі

B) Жоғары протеолиздік белсенділік

C)+ Ауыз қуысы, бронх, асқазан, ішек шырышты қабаттарында дамуы

D) Тек созылмалы ауруларда кездесу

E) Кокктармен шақырылған қабынуда кездесуі

F) +Тамыр қабырғасы өткізгіштігі айқын жоғарылауы

G) Іріңді денешіктердің көптігі

H) Вирустармен шақырылған қабынуда кездесуі

160. Қабынудағы іріңді экссудаттан транссудаттың айырмашылығы, іріңді экссудатта кездеседі:

A) +Жасушалардың көптігі (лейкоциттер, ж.б.)

B) +Көптеген бүлінген және зақымданған тін элементтері болуы

C) Нәруыздардың аз болуы

D) +Нәруыздардың көп болуы

E) Эритроциттердің көп болуы

F) Фибрин жіпшелері кездесуі

G) Эозинофилдердің көптігі

H) Атипиялық жасушалар болуы

161. Науқастың плевра қуысынан алынған сұйықтық мөлдір емес, рН – 5,0, нәруыз мөлшері – 7%, микроскопта - лейкоциттер көп мөлшерде болатын экссудат түрі және оның негізгі қасиеті мен патогенезі:

A) Фибринді экссудат

B) Шырышты экссудат

C) +Іріңді экссудат

D) +Қоршаған тіндерді ерітуге қабілетті

E) Қоршаған тіндерді бояуға қабілетті

F) + Лейкоциттер лизосомасының протеолиздік ферменттері бар

G) Антиоксиданттар бар

H) Фибрин бар

162. Қабыну ошағында лейкоциттердің бағытталған қозғалысын қамтамасыз етеді:

A) +Хемотаксистік күшейткіштер

B) +Лейкоциттердің жиырылтатын аппаратының әсерленуі

C) +Тиксотропия құбылысы (гел күйінен зол күйіне қайтымды ауысу)

D) Тотығудан фосфорланудың әсерленуі

E) Липолиздің әсерленуі

F) Хемоаттрактанттарға рецептордың болмауы

G) Лейкоциттер бетінде селектиндер мен интегриндердің болмауы

H) Лейкоциттердің жиырылтатын аппаратының тұқымқуатын жеткіліксіздігі

163. Фагоцитоздың тұқымқуатын жеткіліксіздігі дамиды:

A) +ЛАА -1 синдромында (лейкоциттердің ажгезиясы ақауы)

B) +ЛАА -2 синдромында

C) +Чедиак-Хигаси синдромында

D) Қантты диабетте

E) Полигиповитаминоздарда

F) Жаңатуылғандарда

G) Сәулесоқ ауруында

H) Өспе өсуінде

164. Фагоцитоздық белсенділік көрсететіні:

А) +Нейтрофилдер

В) +Моноциттер

С) +Купфер жасушалары

D) Эритроциттер

Е) Лимфоциттер

F) Кардиомиоциттер

G) Нейрондар

H) Миоциттер

165. Макрофагтарға жататыны:

А) +Моноциттер

В) Лимфоциттер

С) Нейтрофилдер

D) +Купфер жасушалары

Е) +Микроглия жасушалары

F) Кардиомиоциттер

G) Нейрондар

H) Миоциттер

166.Пролиферацияның әсерлендіргіштері болып табылады:

А) Адгезиялық молекулалар

В) +Соматотропин

С) +Фибробластардың өсу жайты

D) Өспе тіршілігін жоятын жайт

Е) +Тромбоциттердің өсу жайты

F) Гамма-интерферон

G) Кейлондар

H) Гепарин

167. Қабынудың жергілікті белгілері болып табылады:

А) +Ісіну

В) +Жергілікті температураның жоғарылауы

С) Қызба

D) Гамма глобулиндердің жоғарылауы

Е) +Ауыру сезімі

F) ЭТЖ жоғарылауы

G) Лейкоцитоз

H) С-реактивті нәруыздың артуы

168. Тізе буынының артриті бар науқаста анықталған қабынудың жалпы белгілері тән:

А) Буынның ісінуі

В) Жергілікті температураның жоғарылауы

С) +Қызба

D) Буындағы ауыру сезімі

Е) Буын қызметінің бұзылуы

F) +ЭТЖ жоғарылауы

G) +Лейкоцитоз

H) Буын үстіндегі терінің қызаруы

169. Қабынуда жергілікті температураның көтерілу патогенезін түсіндіреді:

А) +Артериялық гиперемия дамуы

В) +Артериялық қанның ағып келуі күшеюі

С) Экссудация үрдісінің әсерленуі

D) Қабыну ошағына лейкоциттер эмиграциясының әсерленуі

Е) Веналық гиперемия дамуы

F) +Қабыну ошағында тотығу-тотықсыздану үрдістерінің әсерленуі

G) Тамыр қабырғасы өткізгіштігінің артуы

H) Митохондрий ферменттерінің әсерсізденуі

170. Созылмалы қабынуға тән:

А) Негізінен нейтрофилдер маңызды рөл атқарады

В) Экссудация үрдісі айқын

С) +Склероздану үрдісімен аяқталады

D) Тамырлық серпілістер айқын

Е) +Пролиферация үрдісі айқын

F) Клиникалық көріністері қарқынды көрінеді

G) Зақымданған тіннің қалпына келуімен аяқталады

H) +Макрофагтар негізгі рөл атқарады

171. Экзогенді пирогендер болып табылады:

A) Мукополисахаридтер

B) Гликопротеидтер

C) +Липополисахаридтер

D) Фосфолипидтер

E) Липопротеидтер

F) +Эндотоксиндер

G) +Нуклеин қышқылдары

H) Үшглицеридтер

172. Алғашқы пирогендер болып табылады:

A) +Тіндердің асептикалық қабыну өнімдері

B) Интерлейкин -1

C) +Микробтық эндотоксиндер

D) Өспелер тіршілігін жоятын жайт

E) +Иммундық кешендер

F) Интерлейкин -4

G) Интерлейкин -8

H) Лимфотоксин

173. Салдарлық эндогенді пирогендерді өндіреді:

A) Тромбоциттер

B) +Моноциттер

C) +Тіндік макрофагтар

D) Эритроциттер

E) +Лимфоциттер

F) Мес жасушалары

G) Кардиомиоциттер

H) Макрофагтар

174. Жұқпалы қызбаны дамытатыны:

A) Тіндердің өлеттенуі

B) Тиреоидты гормондардың көп өндірілуі

C) Физикалық немесе химиялық жайттармен туындатылған қабыну

D) Ыдыраған өспелер

E) +Баспа

F) +Биологиялық жайттармен туындатылған қабыну

G) Ауқымды қанқұйылулар

H) +Фурункулез

175. Салдарлық эндогенді пирогендер болып табылады:

A)+Интерлейкин -1

B) Интерлейкин -4

C) Интерлейкин -12

D) +Интерлейкин -6

E) +Өспелер тіршілігін жоятын жайт

F) Микробтық эндотоксиндер

G) Гистамин

H) Тіннің ыдырау өнімдері

176. Эндогенді пирогендердің жылу реттеу орталығына әсерінен дамиды:

A) Жылу реттеу орталығының жылу сезгіш нейрондарының сезімталдығы артуы

B) +Жылу реттеу орталығының суық сезгіш нейрондарының сезімталдығы артуы

C) +Мый қылтамырларында простагландин Е түзілуі артуы

D) Парасимпатикалық жүйке жүйесі әсерленуі

E) +Гипоталамустың жылу сезгіш нейрондарында цАМФ түзілуі артуы

F) Жылу реттеу орталығының әсерсізденуі

G) Жылу реттеу орталығының әсерленуі

H) Жылу реттеу орталығының қызметі бұзылуы

177. Қызбадағы зат алмасудың өзгерістеріне тән:

A) Гликогенездің әсерленуі

B)+ Гликогенолиздің әсерленуі

C) Липолиздің күшеюі

D) +Липолиздің әсерленуі

E) +Нәруыз ыдырауы күшеюі

F) Гиперкалиемия

G) Гипонатриемия

H) Анаболикалық үрдістердің әсерленуі

178. Қызбадағы температураның көтерілу дәрежесі мен температуралық сызықтың сипаты байланысты:

A) +Этиологиялық жайтқа

B) Қоршаған ортаның температурасына

C) +Жүйке және эндокрин жүйесінің қызметтік жағдайына

D) Ауаның ылғалдылығына

E) Жыныстық ерекшелігіне

F) +Иммундық жүйенің қызметтік жағдайына

G) Өмір сүру қалпына

H) Дене салмағына

179. Қызбада температураның көтерілу патогенезінде маңыздысы:

A) +Тотығу мен фосфорланудың ажырауы

B) Тотығу мен фосфорланудың ілесуі

C) Шеткері вазодилятация

D) +Жиырылғыштық («бұлшықеттік») термогенездің күшеюі

E) Диурездің күшеюі және тыныстың жиілеуі

F) +Жиырылмайтын (биологиялық тотығу) термогенездің әсерленуі

G) Терлеудің күшеюі

H) Парасимпатикалық жүйке жүйесі тонусы жоғарылауы

180. Қызбаның бірінші сатысында дене қызымының тез көтерілуі қабаттасады:

A) +Бұлшықет дірілі және қалтыраумен.

B) Тахипноэмен.

C) Терінің қызаруымен.

D) Артериялық қысымның төмендеуімен.

E) Терлеудің күшеюімен.

F) +«Құс терісінің» пайда болуымен

G) Асқазан-ішек жолы сөл бөлуінің артуымен

H) +Диурездің артуымен

181. Қызбаның екінші сатысына тән:

A) Брадикардия.

B) +Терінің қызаруы.

C) Брадипноэ

D) Диурездің артуы.

E)+Артериялық қысымның жоғарылауы

F) Бұлшықет дірілі

G) +Тахикардия

H) Брадипноэ

182. Қызбаның үшінші сатысында жылу шығарудың күшеюі байланысты:

A) +Тері тамырларының кеңеюіне

B) Терлеудің шектелуіне

C) Зат алмасудың күшеюіне

D) +Терлеудің күшеюіне

E) Бұлшықет діріліне

F) +Диурездің күшеюіне

G) Тотығу мен фосфорланудың ажырауына

H) Тыныстың сиреуіне

183. Қызба кезінде жүрек-қантамыр жүйесі қызметі өзгеруіне тән:

A) Екінші сатысында артериялық қысымның төмендеуі

B) +Бірінші және екінші сатысында артериялық қысымның жоғарылауы

C) +Қызбаның барлық сатысында тахикардия болуы

D) Қызбаның барлық сатысында брадикардия болуы

E) Дене қызымы 1⁰ С-қа көтерілгенде жүрек соғу жиілігі 18-20 ретке артуы

F) Қызбаның үшінші сатысында артериялық қысым біртіндеп түсіп, брадикардия дамуы

G) +Дене қызымы 1⁰ С-қа көтерілгенде жүрек соғу жиілігі 8-10 ретке артуы

H) Қызбаның үшінші сатысында артериялық қысымның жоғарылауы

184. Қызу түсіретін дәрілерді қолданудың көрсеткіштері болып табылады:

A) Пневмония кезіндегі дене температурасының шамалы көтерілуі

B) +Асқын қызба

C) Аппендицитпен ауырған науқастағы орташа қызба

D) +Миокард инфарктымен ауырған науқастағы орташа қызба

E) +Анамнезінде құрысулық синдромы бар 2 жастағы баладағы шамалы қызба

F) Сауығу сатысында 6 жастағы балада шамалы қызба

G) Дене температурасы көтерілуімен сипатталатын барлық аурулар

H) Қауырт респираторлық жұқпалы вирустық ауруы бар науқастағы орташа қызба

Пиротерапия, емдеу үшін кешенді түрде қолданылуы мүмкін:

A) Қауырт қабынуды

B) +Сылбыр өтетін созылмалы қабынуды

C) +Сылбыр салдануларды

D) Эпилепсияны

E) Миокард инфарктын

F) Тиреотоксикозды

G) +Аллергиялық ауруларды

H) Онкологиялық ауруларды

186. Табиғи (біріншілік) эндоаллергендерге жататыны:

А) +Көз бұршағы тіні

В) +Қалқанша бездің коллоиды

С) Эритроцит мембранасының антигендері

D) +Миелин

Е) Күйіктік тін

F) Гепатоциттер мембранасының антигендері

G) Бүйрек шумағы қылтамырлары тіректі мембранасының антигендері

H) Кардиомиоциттер мембранасының антигендері

187. Атопиялық ауруларға жататыны:

А) Гломерулонефрит

В) Тобы сәйкессіз қан құюға реакция

С) + Поллиноздар

D) +Аллергиялық ринит

Е) Гемолиздік анемия

F) Сарысулық ауру

G) +Аллергиялық коньюнктивит

H) Анафилаксиялық сілейме

188. Аллергиялық серпілістерді П.Джелл мен Р.Кумбс бойынша жіктеуге жататыны:

A) Дереу дамитын аллергиялық серпілістер

B) Баяу дамитын аллергиялық серпілістер

C) +Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрі

D) +Аллергиялық серпілістердің цитотоксиндік түрі

E) +Аллергиялық серпілістердің иммундық кешендік түрі

F) Жалған аллергиялық серпілістер

G) В-бағынышты аллергиялық серпілістер

H) Т-бағынышты аллергиялық серпілістер

189. Аллергиялық серпілістердің иммундық сатысының негізінде жатады:

A) Аллергия дәнекерлерінің түзілуі

B) Мес жасушаларының түйіршіксізденуі

C) Аллергия дәнекерлеріне жасушалардың серпілісі

D)+ Антидене, сенсибилизацияланған Т-лимфоциттер түзілуі

E) Антидене титрі азаюы.

F) +Антиген антидене немесе антиген сенсибилизацияланған Т-лимфоцит кешені түзілуі

G) Жасушалық рецепторлардың тежелуі

H) +Фагоцитоз, антигенді тану және таныстыру

190. Аллергиялық серпілістердің патохимиялық сатысы сипатталады:

A) Микроциркуляция бұзылыстарымен.

B) Тегіс салалы бұлщық еттердің жиырылуымен.

C) Тамыр қабырғасы өткізгіштігінің жоғарылауымен.

D) +Аллергия дәнекерлерінің босауымен.

E) Иммундық кешендер түзілуімен.

F) +Аллергия дәнекерлері түзілуімен

G) Антидене титрі артуымен

H) +Аллергия дәнекерлері әсерленуімен

191. Аллергиялық серпілістердің патофизиологиялық сатысы сипатталады:

A) Иммундық кешендердің түзілуімен.

B) Биологиялық белсенді заттардың әсерленуімен.

C) +Аллергия дәнекерлері әсерінен ағзалар мен тіндердің қызметі бұзылыстарымен

D) Антидене түзілуімен.

E) Сенсибилизацияланған лимфоциттердің түзілуімен

F) +Аллергия дәнекерлері әсерінен ағзалар мен тіндердің құрылымдық бұзылыстарымен

G) Антидене титрі артуымен

H) +Тамыр өткізгіштігі жоғарылауымен

192. Аллергиялық серпілістің І түрінің себептері:

А) +Үй шаңы

В) Бактериялық уыттар

С) +Көрпе-жастық уақ кенелер

D) Қан тобының антигендері

Е) +Өсімдіктер тозаңы

F) Бүйрек шумағы қылтамырлары тіректі мембранасының нәруыздары

G) Бета-гемолиздік стрептококк

H) туберкулез микобактериясы

193. Аллергиялық әсерленістердің реагиндік түріне тән

А) +Иммуноглобулиндер IgЕ маңызы зор

В) +Әсерленіс аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 15 - 20 минөттен соң

көрінеді

С) Әсерленіс аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 24 - 48 сағ. соң

көрінеді

D) +Патохимиялық сатыда гистамин, гепарин, простагландиндер, лейкотриен-

дердің босауы болады

Е) Клиникалық көріністері болып жанасулық дерматит болып табылады

F) Негізгі дәнекерлері лимфокин болып табылады

G) Т-лимфоциттер негізгі рөл атқарады

H) Тh-1 (Т-хелпер) иммундық жауапқа жатады

194. Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрінің иммундық сатысы сипатталады:

А) +Антигенді танып, оны Т-лимфоциттерге таныстырумен

В) +Тh-2 хелперді түзумен

С) Сезімталдығы жоғарылаған Т-лимфоциттердің клоны түзілуімен

D) +IgЕ иммуноглобулинінің титрі жоғарылап, олардың мес жасушаларының бетіне бекуімен

Е) IgG иммуноглобулинінің титрі жоғарылап, олардың мес жасушаларының бетіне бекуімен

F) IgG және IgM иммуноглобулиндері титрі артуымен

G) Мес жасушаларының түйіршіксізденуімен

H) Антиденелер титрінің азаюымен

195. Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрінде мес жасушалары түйіршіксізденгенде бөлінетін дәнекерлер:

А) + Гистамин

В) Лейкотриендер С₄, Д_4, простагландиндер

С ) Арилсульфатаза

D ) Гистаминаза

Е) +Эозинофилдердің хемотаксистік жайты

F) Тромбоксан А₂

G) +Гепарин, серотонин

Н) Лимфокиндер

196. Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрі, патогенезінде маңызды:

A)+ Есекжемнің

B) Миастенияның

C) Аутоиммундық гемолиздік анемияның

D) +Квинке ісінуінің

E) Сарысулық аурудың

F) Туберкулиндік сынаудың

G) +Поллиноздың

Н) Трансплантатты тойтару серпілісінің

197. Аллергиялық әсерленістердің цитотоксиндік түрінің иммундық сатысы сипатталады

А) Базофилдердің бетінде аллергендердің антиденелермен әрекеттесуімен

В) +Антигендерді танумен

С) +IgG_{1, 2, 3} және IgM антиденесін түзумен

D) IgE антиденесін түзумен

Е)+ Антидененің жасуша мембранасының өзгерген бөлшектерімен әрекеттесуімен

F) Мес жасушаларының беткейінде аллергендердің реагиндермен өзара

әрекеттесуімен

G) Сенсибилизацияланған Т-лимфоциттердің аллергендермен әрекеттесуімен

Н) Қанда айналып жүретін иммундық кешендердің түзілуімен

198. Аллергиялық серпілістердің цитотоксиндік түрінің негізгі дәнекері:

A) Гистамин.

B) Нейтрофилдер мен эозинофилдердің хемотаксистік жайты

C) +Лизосомалық ферменттер

D) +Оттегінің бос радикалдары

E) +Комплимент жүйесінің нәруыздары

F) Лимфокиндер

G) Брадикинин

Н) Лейкотриендер

199. Аллергиялық серпілістердің цитотоксиндік түрі, патогенезінде маңызды:

A) Трансплантатты тойтару серпілісінде

B) Туберкулиндік сынауда

C) Есекжемде

D) Поллинозда

E) +Аутоиммундық гемолиздік анемияда

F) +Иммундық агранулоцитозда

G) +Иммундық тромбоцитопенияда

Н) Квинке ісінуінде

200. Аллергиялық әсерленістердің иммундық кешендік түрінің аллергендері

A) +Еритін нәруыздар

B) +Дәрі-дәрмектер

C) +Емдік сарысулар

D) Жусан тозаңы

E) Үй шаңы

F) Төсек орын кенесі

G) Қан тобының антигендері

Н) Көз бұршағы

201. Аллергиялық әсерленістердің III түрі бойынша, басымырақ дамитын

ауруларға жатады

А)+ Сарысулық ауру

В) Иммундық агранулоцитоз

С) +Васкулит

D) +Артюс феномені

Е) Есекжем

F) Туберкулиндік сынау

G) Трансплантатты тойтару серпілісі

Н) Квинке ісінуі

202. Аллергиялық әсерленістердің IV түріне тән

А)+Сезімталдығы жоғарылаған Т-лимфоциттердің маңыздылығы

В)+Әсерленіс, аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 6 - 8 сағ. соң көріне бастайды және 24 - 48 сағ.соң жоғары деңгейге жетеді

С) Әсерленіс, аллергенмен қайтадан жанасқаннан кейін 20 - 30 минөттен соң көріне бастайды

D) +Негізгі дәнекерлері болып лимфокиндер

Е) Негізгі дәнекерлері болып гистамин, кининдер, лейкотриендер

F) В-лимфоциттер негізгі рөл атқарады

G) Комплимент бөлшектері негізгі дәнекер болып табылады

Н) Th-2 иммундық жауапқа жатады

203. Оң Манту сынауына тән:

А) Аллергиялық серпілістердің реагиндік түрі

В) +Жасуша атысуымен жүретін аллергиялық серпілістер

С) Аллергиялық серпілістің цитотоксиндік түрі

D) +Негізгі дәнекерлері - лимфокиндер

Е) Негізгі дәнекерлері - гистамин, кининдер, лейкотриендер

F) Комплимент бөлшектері негізгі дәнекер болып табылады

G) +Бала туберкулез микобактериясын жұқтырған

Н) Баланың дені сау

204. Шөп шабу кезінде жұмысшыда қышыну, қабақтарының гиперемиясы және ісінуі; мұрынның шырышты қабатының қышуы; толастамайтын түшкіру ұстамасы пайда болды. Науқаста дамыған аллергиялық серпілістің түрі және иммуноглобулиндер тобы:

А) +Поллиноз

В) Квинке ісінуі

С) Есекжем

D) +Аллергиялық серпілістің реагиндік түрі

Е) Аллергиялық серпілістің жасуша атысуымен жүретін түрі

F) Аллергиялық серпілістің цитотоксиндік түрі

G) IgG_{1, 2, 3} және IgM

H) +IgE

205. Жалған аллергиялық әсерленістердамуының негізгі тетіктері

А) Мес жасушаларының бетінде антиген-антидене кешенінің түзілуі

В) IgE тобының иммуноглобулиндерінің түзілуі

С) IgG тобының иммуноглобулиндерінің түзілуі

D)+ Мес жасушаларының гистамин күшейткіштерінің әсерінен түй+

іршіксізденуі

Е) +Комплимент жүйесінің шектен тыс әсерленуі

F) +Арахидон қышқылының метаболизмі бұзылуы

G) Сенсибилизацияланған Т-лимфоциттердің түзілуі

H) антигеннің артықшылығында ерігіш иммундық кешендердің түзілуі

206. Эндогенді химиялық канцерогендерге жататыны:

A) Көпоралымды хошиісті көмірсутектер.

B) +Оттегінің бос радикалдары және азот тотығы.

C) Аминоазоқосындылар.

D) Афлотоксиндер.

E) Жай химиялық қосындылар (Be, As, Pb)

F) +Триптофан, триптозин метаболиттері

G) Адам папилломасы вирусы

H) +Холестерин туындылары

207. Көпоралымды хошиісті көмірсутектерге жататыны:

A) +Жергілікті әсер көрсетеді

B) Ағзаға қасиет көрсетеді

C) +Организмге енгізгенде қай ағзада жиналса сол жерде өспе дамытады

D) Қуық пен бауырда өспе дамытады

E) +Машинаның түтінінде, бетонда, ысталған тағамда, темекіде кездеседі

F) Анилин бояғыштарының құрамында кездеседі

G) Тағамдық бояғыштарының құрамында кездеседі

H) Асқазанда тұз қышқылының қатысуымен нитраттар мен аминдерден түзіледі

208. Адамда вирусты этиологиялы болып есептеледі:

A) Миелолейкоз

B) Ретинобластома

C) +Т-жасушалы лейкоз

D) +Жатыр мойнының қатерлі өспесі

E) Пигментті ксеродерма

F) +Беркитт лимфомасы

G) Нейрофиброматоз

H) Тоқ ішектің полипозы

209. Өспе жасушаларының өсуін қамтамасыз етеді:

A) Ерте жас

B) +Өспе жасушаларының антигендік қасиетінің әлсіз болуы

C) Организмнің өспе тіршілігін жоятын жайт өндіруі

D) Жасушаның жетілу үрдістерінің күшеюі

E) Табиғи киллердің (NK-жасуша) әсерленуі

F) Салауатты өмір салты

G) +Иммундықтапшылықты жағдайлар

H) +Тиреоидты гормондардың тапшылығы

210. Қатерсіз өспелерге тән:

A) +Өспе түйінінің баяу өсуі

B) +Экспансивті өсу сипаты

C) Инфильтративті өсу сипаты

D) Метастаздану

E) Өспе үдеуінің жоғары дәрежеде болуы

F) Айқын атипизм

G) +Қоршаған тіндермен шекарасы анық

H) Кахексия дамуы

211.Қатерлі өспелерге тән:

A) +Инфильтративті өсу сипаты

B) Экспансивті өсу сипаты

C) Өспе түйінінің баяу өсуі

D) +Метастаздану

E) +Өспе үдеуінің жоғары дәрежеде болуы

F) Айқын емес атипизм

G) Қоршаған тіндермен шекарасы анық

H) Метастаз бен қайталанудың болмауы

212. Канцерогенездің инициация сатысына тән:

A)+ Онкогендердің әсерленуі

B) +Антионкогендердің делециясы

C) Апоптоз гендерінің әсерленуі

D) Антиапоптоз гендерінің әсерсізденуі

E) Әсерленген онкогендердің амплификциясы

F) Көптеген дәрілерге төзімділік генінің әсерленуі

G) +Қалыпты жасушаның өспе жасушасына айналуы

H) Метастаздану

213. Сау жасушаның өспе жасушасына айналуының патогенезінде маңыздысы:

A)+ Ras генінің мутациясы

B) +Rb генінің делециясы

C) р53 генінің амплификациясы

D) +Гибридті abl-bcr генінің түзілуі

E) Тақ негіздердің репарация гендерінің жоғары белсенділігі

F) bax гендерінің жоғары белсенділігі

G) bcl гендерінің әсерсізденуі

H) ДНК репарация гендерінің жоғары белсенділігі

214. Канцерогенездің промоция сатысына тән:

A) +Өспеге айналған жасушалардың көбеюі, өспе түйінінің түзілуі

B) +Әсерленген онкогендердің амплификациясы

C) Апоптоз гендерінің әсерленуі

D) Сау жасушаның өспе жасушасына айналуы

E) +Тіндік бақылаудың жойылуы

F) Жасушалық бақылаудың артуы

G) Көптеген дәрілерге төзімділік генінің әсерсізденуі

H) Метастаздану

215. Өспенің үдеуін сипаттайды:

A) +Жасушалардың үдемелі анаплазиясы

B) Апоптоз гендерінің әсерленуі

C) +Химиотерапияға тұрақтылық

D) Сау жасушаның өспе жасушасына айналуы

E) Организмнің өспе жасушаларымен антигендік түрткіленуі артуы

F) Жасушалық бақылаудың артуы

G) Жасушалардың соңғы жетілу үрдістері күшеюі

H) +Метастаздану

216. Қатерлі өспелердің инвазиялық (инфилтрациялық) өсуінің патогенезінде

маңызы бар

a) Кейлондар түзілуі жоғарылауының

B) +Өспе жасушаларының жоғары қозғалғыштығының

C) +Өспе жасушаларының гидролиздік ферменттерді бөліп шығаруының

D) +Өспе жасушалары арасында жабысу күші төмендеуінің

E) Ангиогенез жайттарының өндірілуі азаюының

F) Жасушалық бақылаудың артуы

G) Өспе жасушаларының бетіне адгезиялық молекулалардың экспрессиясы

217. Өспенің жасушалық атипиясына тән:

A) Цитоплазмада рибосома сапасының төмендеуі

B)+ Хромосомалардың ауытқыған орналасуы бар митоздардың болуы

C) +Көп ядролы жасушалардың пайда болуы

D) Ядролық-цитоплазмалық қатынастың төмендеуі

E) Пастер эффектісінің әлсіреуі

F) +Ядроның гиперхромиясы, ядрошықтар санының көбеюі,

G) Варбург феномені

H) Митохондрий ферменттерінің жоғары белсенділігі

218. Өспе жасушаларының шексіз өсуі патогенезінде маңызы бар:

A) Апоптоз гендерінің әсерленуі

B) Жасушалар арасында жабысу күшінің жоғарылауы

C) +Онконәруыздар түзілуінің күшеюі және өсіп-өнудің аутокриндік түрткіленуі

D) Теломераза белсенділігінің жоғарылауы

E) +Теломераза белсенділігінің төмендеуі

F) +Өспе жасушаларының беткейінде адгезиялық молекулалар санының азаюы

G) Хейфлик әсері айқын

H) Варбург әсері

219. Өспе жасушаларының көмірсу алмасуының ерекшеліктеріне жатады:

A) Тіндік тыныстың анаэробтық гликолизден басым болуы

B) Өспе жасушаларының глюкозаны қамтуының әлсіреуі

C)+ Глюкозаның пентоздық-фосфаттық жолмен тотығуының белсенділенуі

D) Анаэробтық гликолиздің тежелуі

E) +Варбург әсері (анаэробтық гликолиздің күшеюі)

F) Өспе жасушаларынд сүт қышқылының азаюы

G) ДНҚ, РНҚ түзілуі азаюы

H) + Пастер әсерінің әлсіреуі (оттегі және тіндік тыныстың анаэробтық гликолизді тежей алмайды)

220. Өспе жасушаларының нәруыз алмасуының ерекшеліктеріне жатады:

A) Өспе жасушаларының амин қышқылдарын қамтуының әлсіреуі

B)+ Онконәруыздардың қарқынды түзілуі

C) Гистондар түзілуінің артуы

D) +Эмбриондық нәруыздар түзілуі

E) Изоферменттік жиынтықтың күрделенуі

F) +Гистондар түзілуінің азаюы

G) Май қышқылдарының түзілуі әсерленуі

H) рН сілті жаққа ауысуы

221. Қатерлі өспелердегі кахексияның патогенезінде маңыздысы:

A) +"Заттық қақпан феномені"

B) Онконәруыздардың қарқынды түзілуі

C) +Өспе жасушаларымен өспе тіршілігін жоятын жайт өндірілуі

D) Эмбриондық нәруыздар түзілуі

E) Изоферменттік жиынтықтың күрделенуі

F) +Глюкокортикоидтардың гиперсекрециясы

G) Инсулиннің гиперсекрециясы

H) Хейфлик шегі

222. Өспе жасушаларын организмнің иммундық әсерінен қорғайтын жайттар:

A) +Тежегіш антиденелер

B) Макрофагтар

C) +Өспе жасушалары бетіндегі фибриндік қабық

D) Табиғи киллерлер

E) Т-лимфоциттер хелперлер

F) +Өспе жасушалрының антигендік қарапайымдануы

G) Фагоциттер

H) Өспе тіршілігін жоятын жайт

223.Қатерлі өспелердің метастазалануының патогенезінде маңызы бар:

A) +Инфилтрациялық өсуінің

B) +Ангиогенез күшеюінің

C) Түйіспелік тежелудің деңгейі жоғарылауының

D) +Өспе жасушаларының жоғары протеолиздік белсенділігі

E) Өспе жасушаларымен протеазалар өндірілуінің төмендеуінің

F) Өспе жасушасы мембранасында кадгериндер мен интегриндер әсерленуі

G) Табиғи киллерлердің жоғары белсенділігі

H) Өспе жасушаларында HLA-кешені молекулаларының пайда болуы күшеюінің

224. Қатерлі өспелердің метастазалануының сатыларына жатады

A) +Өспе жасушаларының біреуі немесе тобының өспенің алғашқы ошағынан үзілуі

B) +Жасушалардың лимфа және қан тамырлары бойымен тасымалдануы және өспелік эмболдың түзілуі

C) Сау жасушаның өспе жасушасына айналуы

D) +Жасушалардың қан тамыры сыртына шығуы, олардың сау тінге енуі

E) Өспенің үдеуі

F) Алғашқы өспе түйінінің түзілуі

G) "Заттық қақпан феномені"

H) Хейфлик шегі

225.Паранеоплаздық синдромның көріністеріне жатады:

A) +Кахексия

B) "Заттық қақпан феномені"

C) +Тромбоздық синдром

D) +Дерматоздардың кейбір түрлері

E) Метастаздану

F) Лимфа түйіндерінің ұлғаюы

G) Инвазиялық өсу

H) Бақыланбайтын прлиферация

226.Экзогенді нормобариялық гипоксия дамиды:

A) Барометрлік қысым жоғарылағанда.

B) Ұшақтармен көтерілгенде.

C) Кессондық жұмыстарда.

D) Ауада СО₂ мөлшері азайғанда.

E)+ Ауасы тазартылмайтын бөлмеде болғанда.

F) +Қалыпты барометрлік қысымда қоршаған ортада оттегінің азаюында

G) +Атмосфералық қысым 760 мм.с.б. деңгейінде қоршаған ортаның ластануы

H) Гипербариялық оксигенация

227. Экзогендік нормобариялық гипоксияға тән қанның газдық құрамының өзгерісі:

A) Гипокапния.

B) +Гипоксемия.

C) Алкалоз.

D) Гиперлипидемия.

E) Гиперпротеинемия.

F) +Гиперкапния

G) +Газдық және метаболизмдік ацидоз

H) Оксигемоглобин 90%-ды құрайды

228. Экзогендік нормобариялық гипоксия байқалады:

A) Шахтада болғанда.

B) Су астында.

C) Наркоздық – тыныстық аппарат бұзылғанда.

D)+ Теңіз деңгейінен жоғарыға көтерілгенде.

E) Сүңгуір қайықтармен жүзгенде.

F) + Таудың шыңына көтерілгенде

G)+ Ұшақтардың тығыздығы бұзылғанда

H) Лифтпен көтерілгенде

229. Тыныстық гипоксия байқалады:

A) Шахтада болғанда.

B) Наркоздық – тыныстық аппарат бұзылғанда

C) Анемияда

D) Тиреоидты гормондар тапшылығында

E) +Пневмонияда

F) Жүрек жеткіліксіздігінде

G) +Обструктивті бронхитте

H) +Өкпе эмфиземасында

230. Тыныстық гипоксия кезінде оттегілік көрсеткіштердің өзгерістеріне жататыны

A) +Артериялық қанда рО₂ 60 мм.с.б.

B) Артериялық қанда рО₂ 90 мм.с.б.

C) Артериялық қанда рСО₂ 38 мм.с.б.

D) Артериялық қанның рН – 7,35

E) Артериялық қанда оксигемоглобин 98%

F) +Артериялық қанда оксигемоглобин 70%

G) Қанның оттегілік сыйымдылығы 13 көлемдік %

H) +Қанның оттегілік сыйымдылығы 24 көлемдік %

231. Тыныстық гипоксия кезінде артериялық және веналық қанда (раО₂, рvО₂) оттегінің үлестік қысымы және рН өзгерістеріне жататыны:

A) раО₂ артады

B) +раО₂ азаяды

C) раО₂ өзгеріссіз

D) +рН төмендейді

E) рН артады

F) рvО₂ артады

G) +рvО₂ азаяды

H) рvО₂ өзгермейді

232. Қанайналымдық гипоксия байқалады:

A) +Жүрек жеткіліксіздігінде

B) +Тамыр жеткіліксіздігінде

C) +Шеткері қанайналым және микроциркуляция бұзылыстары

D) Анемияда

E) В тобының гиповитаминоздарында

F) Пневмонияда

G) Өкпе эмфиземасында

H) Қоршаған ортаның ластануы

233. Қанайналымдық гипоксия кезінде артериялық және веналық қанда (раО₂, рvО₂) оттегінің үлестік қысымы және рН өзгерістеріне жататыны:

A) раО₂ артады

B) раО₂ азаяды

C) +раО₂ өзгеріссіз

D) +рН төмендейді

E) рН артады

F) рvО₂ артады

G) +рvО₂ азаяды

H) рvО₂ өзгермейді

234. Қанайналымдық гипоксия кезінде оттегі бойынша артерия-веналық айырманың жоғарылауының патогенезінде маңыздысы:

A) +Қанағымы жылдамдығы баяулауы

B) Қанағымы жылдамдауы

C) +Тіндермен оттегінің қолданылуы артуы

D) Тіндермен оттегінің қолданылуы азаюы

E) +Оксигемоглобин ажырау сызығы оңға жылжыған

F) Оксигемоглобин ажырау сызығы солға жылжыған

G) рН -7,38

H) рСО₂ 32 мм.с.б.

235. Гемдік гипоксияның себептері:

A) +Анемия

B) +Иіс газымен улану

C) +Метгемоглобин түзушілермен улану

D) Пневмония

E) Артериялардың тромбозы

F) Веналардың тромбозы

G) Тиреоидтық гормондардың артықшылығы

H) Цианидтермен улану

236. Науқас ауруханаға «иіс газымен улану» диагнозымен әкелінді. Науқасты тексергенде анықталды:

A) +Карбоксигемоглобин.

B) Қанның оттегіге сыйымдылығы 12 көл %

C) +Қанның оттегіге сыйымдылығы 35 көл %

D) Терісі жер түсті

E) Терісі ашық қызыл түсті

F) +Қанның түсі қоңыр

G) Өкпе гипервентиляциясы

H) Метгемоглобин

237. Науқас ауруханаға «Цианидтермен улану» диагнозымен әкелінді. Науқасты тексергенде анықталды:

A) Артериялық қандағы оттегінің үлестік қысымы 60 мм.с.б.

B) Қанның оттегіге сыйымдылығы 12 көл %

C)+ Қанның оттегіге сыйымдылығы 20 көл %

D)+ Оттегі бойынша артерия-веналық айырма 2 көл %

E) Оттегі бойынша артерия-веналық айырма 8 көл %

F) Оттегінің тіндермен қамтылуы артуы

G) +Веналық қандағы оттегінің үлестік қысымы 80 мм.с.б.

H) Веналық қандағы оттегінің үлестік қысымы 30 мм.с.б.

238. Науқас ауруханаға «Анилинді бояулармен улану» диагнозымен әкелінді. Науқасты тексергенде анықталды:

A) Карбоксигемоглобин.

B)+ Қанның оттегіге сыйымдылығы 12 көл %

C) Қанның оттегіге сыйымдылығы 35 көл %

D) Гемоглобиннің оттегіге қанығуы 98%

E) Терісі ашық қызыл түсті

F) +Қанның түсі қоңыр

G) Қаны қоңыр қызыл түсті

H) +Метгемоглобин

239. Тіндік гипоксияның себептері:

A) +Цианидтермен улану

B) Жабық кеңстіктеболу

C) Артериялардың тромбозы

D) +В₁, В₂, РР, В₃ (пантотен қышқылы) гиповитаминозы

E) Өкпе эмфиземасы

F) +Тиреоидтық гормондардың тапшылығы

G) Гемолиздік анемия

H) Биіктік ауруы

240. Тіндік гипоксияның патогенезінде маңыздысы:

A)+ Тыныстық ферменттердің әсерсізденуі

B) Гипогликемия

C) +Тотығу мен фосфорланудың ажырауы

D) +Митохондрийдің зақымдануы

E) Оттегінің тіндерге түсуі азаюы

F) Гиперлипидемия

G) Гипопротеинемия

H) Дислипопротеинемия

241. Гипоксия кезінде қанайналым жүйесінің тез теңгерілуі тетіктері:

A) Өкпе гипервентиляциясы

B) Оксигемоглобин ажырау сызығы оңға ығысқан

C) +ЖМК, ЖСК артуы

D) +Қанайналымының орталықтануы

E) +Қанағымының жылдамдауы

F) Тіндерде миоглобин санының артуы

G) Митохондрий санының артуы

H) Эритропоэздің әсерленуі

242. Гипоксия кезінде ұзақ бейімделу тетіктері:

A) Тахипноэ

B) Тахикардия

C) +Тіндерде миоглобин санының артуы

D) +Тыныстық бұлшықеттердің гипертрофиясы

E) Қордан қанның шығуы

F) +Эритропоэздің әсерленуі

G) Аназробты гликоздың әсерленуі

H) Қанның қорға жиналуы

243. Гипоксия кезінде зат алмасу өзгерістеріне жататыны:

A) +АТФ синтезі азаюы

B) Бауырда гликоген мөлшері азаюы

C) +Липолиздің артуы

D) Биологиялық тотығу үрдістерінің күшеюі

E) +Гликолиздің күшеюі

F) Липогенездің әсерленуі

G) Нәруыз синтезі әсерленуі

H) Метаболизмдік алкалоз

244. Қауырт қансыраудан дамитын гипоксияның түрі:

A) +Гемдік

B) Экзогендік нормобариялық

C) +Қанайналымдық жалпы

D)+Тыныстық

E) Экзогендік гипобариялық

F) Субстраттық

G) Жүктемелік

H) Қанайналымдық жергілікті

245.Субстраттық гипоксияның себебі:

A) +Ашығу

B) Тыныс жеткіліксіздігі

C) Биіктік ауруы

D) +Гипогликемия

E) Көміртегі тотығымен улану

F) +Гликогеноздар

G) Гипергликемия

H) Гиперлипидемия

246. Неврогендік гипергликемия байқалады:

A) +Орталық жүйке жүйесі қозғанда

B) Гликогеноздарда

C) Көмірсуы мол тамақ ішкенде

D) +Адреналин артық өндірілгенде

E) Парасимпатикалық жүйке жүйесі әсерленгенде

F) Ацетилхолин артық өндірілгенде

G) Майлы тағамды қолданғанда

H) +Стрессте

247. Гиперлактатацидемияның патогенезінде маңыздысы:

A) Гликогенездің күшеюі.

B) Гликогенолиздің артуы.

C) Липолиздің әсерленуі.

D) +Анаэробты гликолиздің әсерленуі.

E) Кребс орамында тотығудың күшеюі.

F) +Бауыр ауруларында лактаттың глюкозаға айналуы бұзылғанда

G) +В₁ витамині тапшылығында

H) С витамині тапшылығында

248. Созылмалы гипогликемияның себебі:

A) +Инсулинома.

B) Инсулинді артық енгізу.

C) +Гликогеноздар.

D) +Бүйрек үсті безінің созылмалы жеткіліксіздігі.

E) Ауыр қол жұмысы

F) Глюкокортикоидтардың артық өндірілуі

G) Соматотропиннің артық өндірілуі

H) Инсулиннің аз өндірілуі

249. Гиперинсулинизм кезіндегі гипогликемияның патогенезінде маңызы бар

A) Жасуша мембраналары арқылы глюкоза тасымалдануы тежелуінің

B) +Жасуша мембраналары арқылы глюкоза тасымалдануы белсенділенуінің

C) +Гликогеногенез әсерленуінің

D) +Гликогенолиз және гликонеогенез тежелуінің

E) Глюкоза тотығуы баяулауының

F) Гликогенолиз әсерленуінің

G) Глюконеогенез әсерленуінің

H) Ішекте глюкоза сіңірілуінің күшеюінің

250. Қауырт гипогликемияға тән:

A) +Тершеңдік

B) Қанның гиперосмиясы

C) +Ашығу сезімі

D) Жұмысқа қабілетінің жоғарылауы

E) Гликелирленген гемоглобин мөлшерінің артуы

F) +Қанның гипоосмиясы

G) Тамыр қабырғасы тіректі мембранасы нәруыздарының гликелирленуі

H) Несепте глюкоза пайда болуы

251.Гормондық гипергликемия дамиды:

A) +Инсулин тапшылығында.

B) Глюкокортикоидтар тапшылығында.

C) Паратгормон артықшылығында.

D) Вазопрессин артықшылығында.

E) Соматотропин тапшылығында.

F) +Тироксин артықшылығында

G) +Глюкагон артықшылығында

H) Альдостерон тапшылығында

252. Ауқаттық гипергликемияға тән:

A) +Тағам ішкеннен кейін 30-60 минуттан соң дамиды

B) +Екі сағат бойы сақталады

C) Тағам ішкеннен кейін 2 сағаттан соң дамиды

D) Гипергликемиялық шың глюкозаға «бүйрек табалдырығынан» асқан

E) +Глюкозаға толдеранттылық бұзылғанын анықтауға қолданылады

F) Глюкоза деңгейі 3 сағаттан соң қалпына келеді

G) 5 сағат бойы сақталады

H) Эмоциялық стрессте дамиды

253. Глюкозурия байқалады:

A) Бауыр жеткіліксіздігінде

B) +Фанкони синдромында

C) +Бүйрек жеткіліксіздігінде

D) Тыныс жеткіліксіздігінде

E) Гиперлактацидемияда

F) Гиперлипидемияда

G) Қантсыз диабетте

H) +Қантты диабетте

254. Инсулиннің ұйқы бездік жеткіліксіздігін тудырады:

A) Инсулинге антидене түзілуі

B) +Ұйқы безі тамырларының атеросклерозы

C) Бауыр инсулиназасының белсенділігі артуы

D) Инсулин қабылдағыштарының бөгелуі

E) +Лангерганс аралшығының бета-жасушаларына аутоантидене түзілуі

F) +Панкреатит

G) Қанда бос май қышқылдарының көбеюі

H) Инсулиннің нәруыздармен тығыз байланысуы

255. Инсулиннің ұйқы безінен тыс жеткіліксіздігін тудырады:

A) +Қанның протеолиздік ферменттерінің мөлшері артуы

B) Ұйқы безінің өспемен зақымдануы

C) Панкреатитпен ауыру

D) +Контринсулиндік гормондардың (АКТГ, СТГ, глюкокортикоидтар) көбеюі

E) Лангерганс аралшығының бета-жасушаларына аутоантидене түзілуі.

F) +Инсулинге қарсы антидене түзілуі

G) Лангерганс аралшығының бета-жасушаларының вирустармен зақымдануы

H) Бета-жасушаларының стрептозотоцит, аллоксанмен зақымдануы

256. Қантты диабеттің I түріне тән:

A) +HLA антигендерімен бірігуі

B) Ұйқыбезінен тыс инсулиндік жеткіліксіздік

C) +Балалық және жасөспірімдік шақ

D) Жас 40- тан асқанда

E) +Диабеттік кома пайда болуына бейімділік

F) Біртіндеп басталу, жеңіл өту

G) Ангиопатиялардың кеш дамуы

H) Инсулинмен алмасуын қалпына келтірудің қажетсіздігі

257. Қантты диабеттің IІ түріне тән:

A) HLA антигендерімен бірігуі

B) +Ұйқыбезінен тыс инсулиндік жеткіліксіздік

C) Балалық және жасөспірімдік шақ

D) +Жас 40- тан асқанда

E) Диабеттік кома пайда болуына бейімділік

F) +Біртіндеп басталу, жеңіл өту

G) Ангиопатиялардың ерте дамуы

H) Инсулинмен алмасуын қалпына келтірудің қажеттігі

258.