ЭВДОКАРД ФИБРОЭЛАСТОЗЫ

Эндокард фиброэластозы коллаген немесе эластин талшықта-рының өсіп көбеюі нөтижесінде эндокардтьщ қалывдап кетуімен сипатталатын туа пайда болатьш сырқат. Фиброэластоздың өз ал-дына жеке үшырайтын нозологиялық турін жөне жүректің туа бол­тан ауруларымен байланысқан коронарогендік турін ажыратады.

Фиброэластоздың этиологиясы мен патогенезі толық анық-талмаған. Оның шығуында вирустық инфекцияға: иммундық өзгерістерге, зат алмасуының бүзылуьша мөн береді. Фиброзды және эластикті тіннің өсіп кетуіне эндомиокард гипоксиясы неме­се іште дамитын миокардит негіз болады.

Патологиялық анатомиясы. Фиброэластаз үшін жүректің үлкейіп кетуі (кардиомегалия) төн, оның массасы 2-4 есе асьш кетеді. Эндокард ақшыл-сүр түсті, оның қальшдығы бірнеше миллиме-терге жетеді. Осы өзгерістер көбінесе сол қарынша мен жүрекше-де, сирегірек жағдайларда оң жүректе көрінеді. Кейде фиброэлас-тоз қүбылысы жүрек қақпақшаларында да, оның ішінде митралды қақпақшаға өтеді. Эндокардтың қалыңдауы жүрек қызметін қиын-датып, гипертрофияға алып келеді. Сол қарьшшаның қалыңдығы 1,5 см-ге дейін жетеді. Микроскоппен қарағанда эндокардтың серпімді фиброзды тіндердің өсіп кетуі нөтижесінде 10-15 есе қалыңдағанын көреміз. Жүрек бүлшықеттері қалындап олардың арасында дәнекер тін өсіп кетеді (кардиосклероз).

Фиброэластоздың коронарогендік түрі жүректің сол төждік (коронарлық) артериясының өкпе артериясынан бастау алғанда (аномалиясында) кездеседі.

Ауру өлімі жүректің жедел немесе созылмалы жетіспеушілігімен байланысты,

ДИАБЕТТІК ПЕРИНАТАЛДЫҚ ПАТОЛОГИЯ

Диабеттік перинаталдық патология анасы диабетпен немесе диабеталды аурумен ауырган балаларда дамиды.

Патогенезі. Глюкоза бала жолдасы арқылы еркін өте алады, сондықтан ана қанындагы гипергликемия, іштегі баланың үйқы безінде инсулин түзілуін күшейтеді, осыған байланысты Лангер-ганс аралшаларындағы р-жасушалар гипертрофияға үшырайды. Егер осы жасушалар туғаннан кейін де үзақ уақыт өз белсенділігін сақтап қалса, ол жас балалардың немесе жас өспірімдердің қантты диабетіне себеп болады.

Патологиялық анатомиясы. Диабеттік перинаталдық патоло-гиямен туылған баланың массасы 4-6 кг-ға жетеді. Осыган байла­нысты оларда өртүрлі жарақаттар кездеседі. Нөрестелердің тері асты шелі жақсы дамыған, ішкі ағзалары үлкейген (кардиогепатоспле-номегалия). Үйқы безінде Лангерганс аралшаларьшың гипертро-фиясы, әсіресе а-жасушалардьщ саньшьщ көбеюі байқалады (қалып жағдайда олардың саны р-жасушаларға қарағанда 1,6 есе көп бол-са, қантты диабете 3,8 есе көбейеді). Басқа эндокринді бездерде де бір қатар өзгерістер көрінеді.

Бүйрекүсті бездерінің қыртысты қабаты қалыңцап аденома-лар, аналық түқым безінде фолликулалы кисталар пайда болады. Түқым өзектерінің, эндометрийдің гипертрофиясы байқалады.

Бүйрек өзектерінде гликоген, бауырда - майлы дистрофия, миокардта - гиалинтамшылы дистрофия, микронекроздар көрінеді. Жаңа туылған баланың өлім себептерінің біріне туғаннан кейін, йнсулиннің көп өндірілуіне байланысты дамитын, гипогликемия-лык, шок жатады.