Тэмы, матывы лірыкі М. Т. 1960-90гг.

60-я г.«Мой хлеб надзённы» (1962), «Глыток вады» (1964) і «Перапіска з зямлёй» (1967) – у цэнтры страсная прага грамадскага і творчага абнаўлення жыцця, пераацэнка грамадска-ідэалагічных і асабіста здабытых каштоўнасцяў. М.Т.праяўляе пяшчоту да роднай зямлі, верыць ў яе невынішчальную жывучасць. «Перш непакоіўся...», «Даўно я перастаў баяц- ца...», «Пра аглоблю», «Божа паэзіі...» –здзекліва насміхацца з памылак. «Замежныя» вершы«Гібралтар», «У Луўры»

«Наша партыя», «Шчаслівыя гады», “Залаты век” як бы дзеля «падстрахоўкі» і пацвярджэння сваёй непа- рушнай прыналежнасці да палітычных «курсаў».

Лірычны настрой, спасціжэнне зямных турбот і спраў, сутнаснай красы жыцця родных людзей і прыроды. «Мой хлеб надзённы»

Ён захоплены паэтызацыяй і каларытнай дэталізацыяй родных мясцін, прадметны жыццяпіс («Стол», «Печ», «Смаленне кабана», «Аўсяны кісель», «Мой родны кут», «Зямное прыцягненне»), Родная зямля — скарбніца духоўнага жыцця

Прыродаапісальная лірыка. «Прылёгшы пад ядлоўцам», «Летні дождж». «Дрэвы паміраюць, калі перастаюць пазнаваць змены года... Чалавек — калі страчвае здольнасць здзіўляцца і захапляцца жыццём»,духоўнасць лірычнай асобы.Спазнаваўшы асновы меліярацыйнай навукі, стаў дужа ўзгневаны на сучасных бяздушных гора-пераўтваральнікаў прыроды, разбуральнікаў жыццядайнай красы, паэтызуе, чаруе і гоіць, ратуючы красой.

Глыбокая чалавечнасць, гуманістычная канкрэтнасць творчасці («Рукі маці»). Гэтыя рукі — і абвінавачванне. Яны жывыя сведкі празмернага выдаткавання чалавека, непасільнай цягавітасці, цярплівасці. «Мой родны кут».

Новае «прачытанне» вайны «Стары мост», «Дзе яны?», «Конаўка»

70-я г. «Хай будзе святло», 1972; «Дарога. закалыханая жытам», 1976; «Прайсці праз вернасць», 1979).

Роздумную іншасказальнасць маюць вершы, прысвечаныя У. Маякоўскаму («Над Маякоўскім») і С. Ясеніну («Асуджаюць, што ты выбраў смерць...»).

М. Танк хоча данесці гістар.моманты(не ўсё,што добра людзям, добра таталітарным уладарнікам, імперцам)«Усе гіпотэзы...», «Павестка ў суд», «У музеі — маска паэта...».

Цыкл «У Луўры»– на Джаконду, багіню перамогі Ніку ці Венеру Мілоскую аўтар умее глядзець адначасова вачыма і селяніна, і высокадасведчанага інтэлігента, быць па-вясковаму цнатлівым, сарамяжным перад класічным цудам хараства і ў той жа час праяўляць кніжную культуру аналітычнага «прачытання», даваць паэтычную разгадку высокіх узораў чалавечага тварэння.

80-х г. («За маім сталом», 1984; «Збор калосся», 1989) асэнсаванея набалелага. Роздумна балючую тэму падкінуў Чарнобыль (жыцця і выжывання. Доля віны кожнага тут, бясспрэчна, ёсць, і ўсё ж, калі ў адказе агулам усе, то на справе не адказвае ніхто. А ёсць жа глыбінныя прычыны, якія б маглі ўдакладніць вінаватасць не проста канкрэтных асоб, а менавіта грамадскай сістэмы.), праблема роднай мовы

3 постаці славутага Баяна позірк Танка пераводзіцца на духоўны подзвіг другога нашага Баяна, сына Адраджэння, гуманіста, філосафа Скарыну («Гравюры Скарыны»).

90-х гадоў — «На хутары», «Балада пра гліну», «Тут Беларусь была». На ўзроўні леп- шых Ліра-інтымных набыткі («Ноч без цябе») «Табе».Філасофскія тэмы

М.Танк